سازه های بتنی جزو رایج ترین انواع ساختمان های مدرن به حساب می آیند. این نوع ساختمان ها معمولا شامل یک چهارچوب یا یک اسکلت بتنی هستند. بخش های افقی سازه های بتنی شامل تیرها و بخش های عمودی آن شامل ستون ها هستند. همچنین ساختمان با اسكلت بتن آرمه (ساختمان با ساختار بتنی) شامل دال هایی است که از آن ها به عنوان پایه و سقف استفاده می شود. در بین اجزای سازه های بتنی، ستون ها مهمترین جزء شناخته شده اند زیرا وزن اصلی ساختمان را تحمل می کنند.

اجزای کلی ساختمان های با اسكلت بتن آرمه

سازه بتن آرمه در واقع چهارچوبی است که از اجزای شدیدا به یکدیگر متصل تشکیل شده است. این نوع اتصالات با عنوان اتصالات لحظه ای شناخته می شوند. همچنین انواع دیگری از اتصالات با عنوان hinged connections وجود دارند که بیشتر در سازه های فولادی استفاده می شوند اما در بیشتر موارد سازه های بتنی، دارای اتصالات لحظه ای هستند.

سازه های بتنی یا سازه های بتن آرمه در تمام عمر خود باید در برابر وزن ها و بارهای مختلف که به ساختمان تحمیل می شوند مقاومت کنند. این بارها شامل بارهای مرده، بارهای زنده، بارهای باد، بارهای متغیر و بارهای زمین لرزه ای هستند.

مطالعه مقاله سیستم های اصلی در طراحی سازه های پیش ساخته بتنی به شما پیشنهاد می شود.

 بخش های اصلی سازه های بتنی (ساختمان های بتن آرمه)

دال ها

متداول ترين نوع پوشش كف در سازه هاي بتن آرمه را دال ها تشكيل مي دهند. در بتن آرمه، دال به يك عضو سازه اي اطلاق مي شود كه ضخامت آن در مقايسه با دو بُعد ديگر آن كوچك بوده و براي انتقال بار در بام، كف هاي ساختماني و پي ها به كار مي رود. در چنين مواردي معمولاً پوشش كف متشكل است از تيرهاي اصلي يا مجموعه اي از تيرهاي اصلي و فرعي كه دال ها در ميان آن ها قرار مي گيرند و سطح مورد نظر را مي پوشانند.

دال ها معمولا بارهای عمودی را تحمل می کنند. دال ها تحت حرکت و کنش بارهای افقی به دلیل داشتن اینرسی طولانی مدت، می توانند فشارهای ناشی از بادهای شدید و زمین لرزه را تحمل و آن ها را به تیر منتقل کنند.

تیر ها

در يك ساختمان با اسكلت بتن آرمه، بارهاى مرده و زنده سقف و طبقات ابتدا به تيرها، سپس از طريق تيرها به ستون انتقال داده مى شوند. سپس ستون بارها را به سطح فونداسيون منتقل مى كند.

تیر ها بارهای وارد شده از جانب دال ها را تحمل می کنند. تیرها در درجه اول، اعضای خمشی هستند..

ستون ها

معمولاً ستون به عضوي اطلاق مي شود كه براي تحمل بار فشاري و انتقال آن به فونداسيون به كار مي رود و نسبت ارتفاع به حداقل بُعد مقطع آن از 3 بيش تر است. اعضاء فشاري را مي توان به عنوان پايه در ساختمان هاي اسكلت بتني در نظر گرفت. ستون ها اعضای عمودی سازه هستند که بارهای وارد شده از جانب تیر ها و ستون های فوقانی را تحمل می کنند.

بارهای تحمل شده ممکن است محوری یا بیرون از مرکز باشند. ستون ها در مقایسه با تیر ها و دال ها، مهم ترین بخش در یک ساختمان با اسكلت بتن آرمه به حساب می آیند و دلیل آن این است که اگر یک تیر سقوط کند این نوع سقوط منجر به خرابی موضعی (خرابی یک محل خاص) می شود اما اگر یک ستون سقوط کند ممکن است منجر به اضمحلال و فروپاشی کل سازه شود.

گردآوری توسط تیم محتوایی بتن کاوه